Πέντε εμπειρίες αυτοδιαχείρισης στο χώρο της ευρωμεσογείου: από τη Μασσαλία στη Θεσσαλονίκη, από την Κωνσταντινούπολη στη Ρώμη και το Μιλάνο, ένα ταξίδι στο πείραμα της εργασίας χωρίς αφεντικά.
Η πολεμική αυτή καταδεικνύει τη διαφορά ανάμεσα στον ασθμαίνοντα κόσμο της ιδεολογίας, από τη μια, και τον ζωντανό κόσμο της πράξης που παλεύει εδώ και τώρα για αυτοκαθορισμό, από την άλλη.
Η συλλογική απάντηση ανθρώπων που βρέθηκαν σε καθεστώς ανεργίας ήταν η δημιουργία αυτοδιαχειριζόμενων δομών εργασίας. Η Εφ.Συν, το ΣυνΑλλΟις και οι Εκδόσεις των Συναδέλφων μας άνοιξαν τις πόρτες τους.
Οι αυτοδιαχειριζόμενες συνεταιριστικές επιχειρήσεις στήθηκαν από ομάδες ανθρώπων που προσπαθούν να αντικαταστήσουν την ατομικότητα και την συσώρρευση κέρδους με τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη.
Η εμπειρία της Βενεζουέλας αποτελεί ένα πολύτιμο δίδαγμα για τον τρόπο που οι εθνικοποιήσεις μαζί με το κίνημα για τον εργατικό έλεγχο έχουν επιδράσει στις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες.