Ο Καστοριάδης τονίζει την ταύτιση του με τον Πάννεκουκ στο ζήτημα της 'αυτονομίας των εργατών' και εκφράζει την διαφωνία του όσον αφορά το ρόλο του επαναστατικού κόμματος.

Οι δύο θεωρητικοί, ακολουθώντας διαφορετικές διαδρομές, κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα: ότι το αληθινό περιεχόμενο του σοσιαλισμού είναι η πλήρης διαχείριση της εργασίας από τους ίδιους τους εργάτες.

Πέντε εμπειρίες αυτοδιαχείρισης στο χώρο της ευρωμεσογείου: από τη Μασσαλία στη Θεσσαλονίκη, από την Κωνσταντινούπολη στη Ρώμη και το Μιλάνο, ένα ταξίδι στο πείραμα της εργασίας χωρίς αφεντικά.