Η εμπειρία της Βενεζουέλας αποτελεί ένα πολύτιμο δίδαγμα για τον τρόπο που οι εθνικοποιήσεις μαζί με το κίνημα για τον εργατικό έλεγχο έχουν επιδράσει στις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες.
Οι αυτοδιαχειριζόμενες συνεταιριστικές επιχειρήσεις στήθηκαν από ομάδες ανθρώπων που προσπαθούν να αντικαταστήσουν την ατομικότητα και την συσώρρευση κέρδους με τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη.
Οι δύο θεωρητικοί, ακολουθώντας διαφορετικές διαδρομές, κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα: ότι το αληθινό περιεχόμενο του σοσιαλισμού είναι η πλήρης διαχείριση της εργασίας από τους ίδιους τους εργάτες.
Η πολεμική αυτή καταδεικνύει τη διαφορά ανάμεσα στον ασθμαίνοντα κόσμο της ιδεολογίας, από τη μια, και τον ζωντανό κόσμο της πράξης που παλεύει εδώ και τώρα για αυτοκαθορισμό, από την άλλη.
Μια ιστορική αναδρομή της ανόδου και της παρακμής του συνεταιριστικού κινήματος στην Ελλάδα, καθώς και των πρώιμων παραδειγμάτων εργατικής ανάκτησης επιχειρήσεων πριν την αλλαγή του αιώνα.