Ο Καστοριάδης τονίζει την ταύτιση του με τον Πάννεκουκ στο ζήτημα της 'αυτονομίας των εργατών' και εκφράζει την διαφωνία του όσον αφορά το ρόλο του επαναστατικού κόμματος.

Μια ιστορική αναδρομή της ανόδου και της παρακμής του συνεταιριστικού κινήματος στην Ελλάδα, καθώς και των πρώιμων παραδειγμάτων εργατικής ανάκτησης επιχειρήσεων πριν την αλλαγή του αιώνα.

Οι δύο θεωρητικοί, ακολουθώντας διαφορετικές διαδρομές, κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα: ότι το αληθινό περιεχόμενο του σοσιαλισμού είναι η πλήρης διαχείριση της εργασίας από τους ίδιους τους εργάτες.